مقدمه: عصر کنونی شاهد پیشرفت چشمگیری در زمینه فن آوری بوده است. یکی از جدیدترین فناوری ها واقعیت مجازی می باشد. واقعیت مجازی در بسیاری از مناطق مختلف زندگی ما ادغام شده است، از بازی های ویدیویی گرفته تا موارد مختلف استفاده صنعتی و همچنین در زمینه آموزش، مسافرت، مراقبت های بهداشتی، سرگرمی و تحقیق. علاوه بر این مطالعات بسیاری به اهمیت تکنولوژی واقعیت مجازی در زمینه های روانشناسی و درمان اختلالات روانی مانند ترس از پرواز، مدیریت استرس و بسیاری موارد دیگر اشاره کرده اند. علی رغم سود مندی ارائه شده برای واقعیت مجازی، نگرش بیماران مبتلا به اختلالات روانی نسبت به استفاده از آن هنوز نامشخص است. لذا هدف این مطالعه طراحی پرسشنامه ای با هدف میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی بود. روش کار: این مطالعه ی طراحی و پیاده سازی ابزار در دو فاز طراحی و بررسی روایی و پایایی پرسشنامه در سال 1400 انجام شد. در این مطالعه برای بررسی روایی محتوایی از ضریب های CVR و CVI استفاده شد و با کمک روش آلفای کرونباخ، پایایی درونی آن تعیین گردید. نتایج: در مطالعه حاضر شاخص روایی محتوا 8/ 0 تعیین شد که عددی قابل قبول برای این پرسشنامه می باشد. همچنین آلفای کرونباخ 7/. به دست آمد و همبستگی بین سوالات در سطح معناداری 0. 0001 قابل قبول بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر درباره بررسی شاخص های روایی و پایایی مرتبط با پرسشنامه ذکر شده مشخص گردید که پرسشنامه مذکور از روایی و پایایی مناسبی برای بررسی میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی برخوردار می باشد

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

مقدمه: پیشرفت های مداوم علمی همراه با وضعیت متغیر مددجویان مستلزم آن است که پرستاران بتوانند با تلفیق مهارت های فنی و دانش حرفه ای خود بر اساس شواهد علمی، مشکلات مددجویان را تشخیص داده و به طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه مراقبتی برای حل این مشکلات بپردازند. پرستاران باید توانایی تصمیم گیری مستقل بالینی را داشته باشند و تحقق این اهداف به واسطه استفاده از شواهد تحقیقاتی در مراقبت های بالینی تسهیل می گردد. هدف این مقاله مروری بررسی مفهوم پرستاری مبتنی بر شواهد، موانع موجود در آموزش آن و ارائه راه کارهایی جهت تسهیل اجرای آن می باشد.روش: مطالعه مروری حاضر از نوع یکپارچه می باشد. انواع مقالات بر اساس کلیدواژه های آموزش پرستاری مبتنی بر شواهد، پرستاری مبتنی بر شواهد و آموزش، از پایگاه داده های مختلف داخلی و خارجی اعم از ProQuest, Ovid, PubMed, ScienceDirect, Google, Scholare, magiran و sid جمع آوری گردید. از مجموع مطالعات به دست آمده، در کل 24 مقاله در این مطالعه استفاده گردید.نتایج: مطالعات نشان می دهند که موانع زیادی بر سر راه مراقبت مبتنی بر شواهد و آموزش آن به دانشجویان وجود دارد. از جمله این که اساتید وقت کافی برای آموزش مبتنی بر شواهد نداشته یا با نحوه آموزش آن آشنایی ندارند. همچنین پرستاران در بالین با تعداد زیاد بیماران، کمبود وقت و اطلاعات مواجه بوده و در مراقبت بر اساس شواهد دچار مشکل می باشند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که با سیاست گذاری در سطح کشور و اجباری نمودن مراقبت بر اساس شواهد، می توان دانشگاه ها و اساتید را ملزم به آموزش فرآیند مراقبت مبتنی بر شواهد به دانشجویان پرستاری و علوم پزشکی نمود.

مقدمه: شبیه سازی، نسخه ای از بعضی وسایل حقیقی یا موقعیت های کاری است که تلاش دارد، بعضی جنبه های رفتاری سیستمی فیزیکی یا انتزاعی را به وسیله رفتار سیستم دیگری نمایش دهد. هدف اصلی از کاربرد شبیه سازی در مراقبت های بهداشتی، آماده سازی دانشجویان برای مواجهه با موقعیت های بالینی است که امنیت بیمار را افزایش، خطاها را کاهش و قضاوت های بالینی پرستاران را بهبود می دهد. این روش از پیچیدگی زیاد یادگیری که در دنیای واقعی وجود دارد می کاهد. در این روش دانشجویان فرصت تسلط بر مهارت هایی را به دست می آورند که در دنیای واقعی امکان کسب آن کمتر است. شبیه سازها به گونه ای برنامه ریزی می شوند که بتوانند در مقابل اقدامات ناصحیح دانشجویان واکنش نشان داده و با بازخورد مناسب، نسبت به تصحیح اقدامات کمک نمایند.نتیجه گیری: شبیه سازی منجر به تغییر نگرش در یادگیرنده، آمادگی یادگیرنده برای یادگیری نقش های جدید، کمک به یادگیرندگان برای درک نقش حرفه ای، نمایش نقش های تاثیرگذار بر یادگیرندگان، افزایش انگیزه و علاقه در یادگیرنده و ایجاد فرآیندهای تفکر انتقادی در یادگیرندگان می شود.

مقدمه: آموزش بالینی یکی از ارکان مهم آموزش پرستاری به حساب می آید. حدود نیمی از زمان آموزش دانشکده های پرستاری صرف آموزش بالینی می شود؛ به طوری که آموزش بالینی، قلب آموزش حرفه ای پرستاری را تشکیل داده و در شکل دهی هویت حرفه ای پرستاری نقش اساسی بازی می کند. سیستم آموزش بالینی فعلی پرستاری بیشتر بر حفظ اطلاعات تکیه دارد و مدرس در آن نقش اصلی و محوری را بازی می کند. هدف اصلی آموزش پرستاری، به کاربردن موارد آموخته شده کلاس های نظری توسط دانشجو، در بالین و محیط واقعی و افزایش قدرت تصمیم گیری در شرایط واقعی و حاد است. هرچند که آموزش بالینی دارای فواید زیادی است، اما اجرای آن با مشکلات و موانعی روبرو است که برای تاثیر بهتر و اجرای موثر آن باید بر این مشکلات فایق آمد.نتیجه گیری: آموزش بالینی پرستاری، نیاز به تامین امکانات، تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرآیندهای ارزشیابی بالینی دارد. ارتقای عملکرد مربیان و جذب همکاری های حرفه ای می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع شود.

تفکر انتقادی از نظر ریچارد پائول عبارت است از: نوعی تفکر هدفمند منحصر به فردی که متفکر به طور منظم و به طور عادتی، معیار و استانداردهایی مدبرانه را برای فکر کردن برقرار نموده، مسوولیت ساختار تفکر را می پذیرد و آن را بر اساس استانداردها هدایت می کند و تاثیر و کارایی تفکر را بر اساس هدف، معیار و استانداردها ارزیابی می کند.تفکر انتقادی یک فعالیت مثبت است و در واقع ارزیابی انتقادی از وضعیت و شرایط، فرایندی ضروری و مثبت برای رشد وتکامل در داخل هر جامعه و سازمان می باشد. تفکر انتقادی تنها به یاد گیری در آموزش عالی مربوط نمی شود، بلکه همه فعالیت های زندگی شامل روابط بین فردی و کار را نیز در بر می گیرد.این نوع تفکر، به عنوان جنبه مهمی از عملکرد حرفه ای در پرستاری، مامایی و بهداشت مورد توجه قرار گرفته و به ویژه در عرصه های بالینی برای پرستاری امری حیاتی به شمار می اید. همچنان که پرستاری از حالت شغل به سمت حرفه پیشرفت داشته است، نیاز به مهارت های شناختی و ارتباطی، پرستاران را از وظیفه محوری به سمت مهارت محوری مبتنی بر دانش پیشرفته سوق داده است.هم گام با تکامل تدریجی چشم انداز پرستاری در بالین، به استقلال بیشتری دست یافته و تقاضایی رو به رشد برای توسعه توانایی های تفکر انتقادی جهت حل مشکلات و تصمیم گیری یافته اند. یکی ازنقش های مهم پرستاری تصمیم گیری در مورد مراقبت از مددجو می باشد. در پاسخ به نیاز تصمیم گیری مستقل در بالین، آموزش پرستاری تاکید زیادی بر تفکر انتقادی دارد. لذا آموزش دهندگان پرستاری باید قادر به تسهیل، توسعه وایجاد ان در دانشجویان باشند. با توجه به نتایج مطالعات انجام شده، توصیه این است که در آموزش پرستاری، تفکر انتقادی در دانشجویان پرورش داده شود تا بتوانند در ارایه خدمات بالینی ماهرتر عمل کرده، بهتر تصمیم بگیرند و مستقل تر باشند.

استفاده از شواهد در بالین به افزایش کیفیت مراقبت از سلامت منجر خواهد شد. پرستاری مبتنی بر شواهد فرآیندی است که در سال های اخیر به عنوان شیوه ای برای مراقبت های بهداشتی و درمانی بر اساس جدیدترین یافته ها مطرح شده است. طی این فرآیند پرستار می تواند با استفاده از شواهد تحقیقات موجود، مهارت بالینی خود و عملکرد بیمار، تصمیمات بالینی مناسب را اتخاذ نماید. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که پرستاران در عملکرد مبتنی بر شواهد با مشکل مواجه بوده اند و بیشترین مشکل آنها یافتن بهترین شواهد، شناسایی منابع صحیح، استفاده از روش های جستجوی بهینه و ارزیابی شواهد ذکر شده است. هدف از نگارش این مقاله تعیین عوامل موثر بر پرستاری مبتنی بر شواهد است که به روش مروری و با مطالعه مقالات موجود در حوزه پرستاری مبتنی بر شواهد انجام شده است.